Lentesprint

De afgelopen weken kwam de natuur weer heel langzaam op gang. In de tuin betekent dat dus afscheid nemen van de winterbloeiers zoals de winterjasmijn en de winteraconiet. Ook de verschillende soort sneeuwklokjes zijn uitgebloeid en laten hun uitgebloeide bloemhoofdjes zakken. De afgelopen weken kwamen de krokussen, die openden op de eerste mooie lentedagen, met hun grote paarse en gele toeven in het gras. De hommelkoninginnen en de roep van de koolmees maakten de lentezon tot een klein feestje. Maar het afgelopen weekend was de grote omslag. Met wat fantasie kon je het gras horen groeien. In drie dagen tijd ziet de hele tuin er ineens totaal anders uit. De meidoorn was voor het weekend nog een takkenbos met een groene waas, nu kun je er niet meer doorheen kijken. De kastanje heeft zijn dikke knoppen ineens open gegooid en toont al zijn kleine kaarsjes die de komende twee weken uit zullen groeien tot één van de meest imposante bloeiende bomen van de Nederlandse natuur. Het gras glanst ineens, wordt heldergroen en schiet omhoog. De lariks zat een paar dagen geleden nog vol met mini kegeltjes. Vandaag zijn al die kegeltjes opengebarsten en is de boom omgeven door een waas van licht groene toefjes fris lentegroen. De keizerskroon bloeit in geel en oranje. De vroege narcissen verkleuren bruin terwijl de late narcissen en de sterhyacint nu op hun mooist zijn. De magnolia geurt door de hele tuin. Terwijl ik bezig ben om het teveel aan frambozenuitlopers te rooien realiseer ik me ineens hoeveel vogels ik hoor. Merels, roodborstje, winterkoning, heggemus, tjiftjaf, koolmezen en pimpelmees, vink en vele anderen: ze zingen allemaal ’t hoogste lied. ’t Was me bijna ontgaan. Met ogen dicht heb ik even de rust genomen om ervan te genieten. Op dat moment hoorde ik ook de eerste groene kikker voorzichtig kwaken. Na een kort genieten ging de schop weer in de grond, want de groeispurt dwingt ook mij tot doorpakken. Als ik nu niet oplet, haalt de natuur me links en rechts in. Dit is het moment om nog even goed te kijken welke planten nog gesplitst moeten worden, om beginnend onkruid te verwijderen en eventuele grote klussen nog even gauw af te maken. Maar tussendoor loop ik tijdens al dat klussen regelmatig een rondje om te genieten van het frisse groen en alle eerstelingen: de eerste bloeiende geranium, de eerste bloem van de anemone pulsatilla, het glanzende blad van de ligularia, de zwellende knoppen van de blauwe regen, de keizerskronen, er is steeds iets nieuws te ontdekken. En let maar op: nog een week, hooguit twee, en dan zijn de meeste bomen weer gehuld in een bladerdak en wordt het lastiger om de vogels te zien die zo luidruchtig aan hún seizoen zijn begonnen. Nog 2 weken van lentesprint. Daarna groeit er nog van alles, maar de veranderingen zijn dan, tot de herfst, niet meer zo spectaculair als nu.